Εκτός των λευκών και των ερυθρών κρασιών υπάρχει ακόμα μια κατηγορία αυτή των ροζέ κρασιών. Η κατηγορία αυτή των ροζέ κρασιών δεν είναι και τόσο διαδεδομένη σε σχέση με τις άλλες δυο κατηγορίες.
Το χρώμα των ροζέ κρασίων κυμαίνεται από ανοιχτό πορτοκαλί μέχρι το χρώμα του κερασιού. Μπορούμε να διακρίνουμε δυο τύπους ροζέ κρασιών. Από την μια έχουμε τα ελαφριά κόκκινα κρασιά τα οποία έχουν κάποιο σώμα σε σχέση με τα άλλα. Και από την άλλη έχουμε τα ελαφρά χρωματισμένα κρασιά τα οποία έχουν την φρεσκάδα των λευκών κρασιών. Τα ρόζε κρασιά προέρχονται κυρίως από ερυθρές ποικιλίες αλλά έχουμε και τα ροζέ τα οποία προέρχονται από λευκές ποικιλίες και ονομάζονται blanc de blanc για να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα.
Οι τρόποι οινοποιήσης των ροζέ κρασιών ειναι δύο:
Α)Ο πρώτος τρόπος οινοποίησης είναι ο τρόπος του άμεσου πιεστηρίου.Δηλαδή εφαρμόζεται η τεχνική της λευκής οινοποίησης σε ερυθρές ποικιλίες με την απευθείας πιέση των φρέσκων σταφυλιών. Μια συγκεκριμένη περίοδο ωρίμανσης χρείαζεται για να αποκτήσει χρώμα το κρασί.Αυτή η διαδικασία γίνεται κατευθείαν στο πιεστήριο κατά την διάρκεια όπου οι θρυμματισμένες ράγες εχουν ήδη στραγγίσει.Παρόλα αυτά αυτή η μέθοδος δεν απαιτεί τόσο γρήγορη εκράγιση όσο στην λευκή οινοποίηση.
Β)Ο δεύτερος τρόπος οινοποίησης ονομάζεται -η μέθοδος της αφαίμαξης-.Ο τρόπος αυτός πραγματοποιείται δεσμεύοντας από την δεξαμενή, της οποίας το γλεύκος είναι για την ερυθρή οινοποίηση, μια συγκεκριμένη ποσότητα γλεύκους κατά τα πρώτα στάδια της εκχύλισης.Το γλεύκος που έχουμε παραλάβει στην συνέχεια (από την αφαίμαξη) θα συνεχίσει μόνο του την διαδικασία της αλκοολικής ζύμωσης έχοντας το χρώμα που χρειάζεται για να παραχθεί ένα ροζέ κρασί.
Το συμπέρασμα είναι ότι και στις δυο περιπτώσεις ψάχνουμε να ανακαλύψουμε τον τέλειο συνδυασμό ανάμεσα στο γλεύκος, περίπου άχρωμο, και στην φλούδα που συγκεντρώνει με την σειρά της όλα τα αρώματα και τις πολυφαινολικές ενώσεις που επηρεάζουν το χρώμα.Από την μια τα ροζέ κρασιά τα οποία προέρχονται από την μέθοδο του άμεσου πιεστηρίου είναι κρασιά εκλεκτά και λεπτά ενώ τα ροζέ που προέρχονται από την μέθοδο της αφαίμαξης επηρεασμένα βεβαίως από τα ερυθρά είναι πιο γεμάτα στο στόμα και με καλύτερη δομή. Τέλος,άσχετα από τον τρόπο που εχει παρασκευαστεί το ροζέ κρασί και χωρίς να υπάρχει καμιά εξαίρεση πρέπει να καταναλώνεται σε ένα το πολύ δυο χρόνια από την στιγμή της εμφιάλωσης.